“Geconcentreerd luisterde ik naar een rauwzuivere stem waar zowel emotie als diepte in zit, balancerend tussen dat van Otis Redding en Charles Bradley in.”
Nieuwe editie van Jan Douwe Kroeske’s wekelijke column voor De Gooi- en Eemlander, ditmaal over het SXSW festival en de onlangs opgenomen 2 Meter Sessie met een aanstormend talent: Durand Jones.
Luisteren met de ogen dicht
Vrijdag begint in Austin, Texas (USA) het festival South by Southwest (SXSW). Ik hoor u denken: “Wat heb ik daar nou aan?” Bij het indelen van uw agenda voor de komende week zeer waarschijnlijk niks, maar op de lange termijn kan het zeker iets voor u opleveren. SXSW is namelijk zo’n zeldzame plek in de muziekindustrie waar tijd en geld wordt gestoken in nieuwe talenten. Waar wij makers dan weer over schrijven en waar wij vervolgens mee aan de slag willen in een studio, op een festival of in een concertzaal (en als het even kan, alledrie).
Hoewel SXSW zeker niet uniek is (ook Hamburg en Groningen organiseren jaarlijks een internationaal hoog aangeschreven showcase-festival) is het wel hét event voor nieuwe acts. Als je het maakt op SXSW (lees: als je naam gaat rondzingen), dan zit je geramd voor de komende 12 maanden. Dus toen wij met 2 Meter Sessies enkele weken geleden voor een opname een muzikant kregen aangeboden die maar liefst 8 keer op verschillende podia van SXSW staat, ging er wel een lampje bij me aan…
Die gast, Durand Jones (uit Indiana, USA), kwam naar onze opnamelocatie in Amsterdam-Noord en speelde in totaal vijf nummers. Terwijl technicus Kasper de sessie technisch in goede banen leidde, sloot ik geregeld even mijn ogen. Ik wilde Durands bijzondere stem volledig in me opnemen. Geconcentreerd luisterde ik naar een rauwzuivere stem waar zowel emotie als diepte in zit, balancerend tussen dat van Otis Redding en Charles Bradley in. Een stem met het karakter van, tja, roast beef. Deed ik mijn ogen weer open, dan zag ik een verlegen twintiger die ons afleidde van dat stemgeluid door verwoede pogingen te doen om zichzelf te begeleiden op piano of orgel… Eigenlijk zonde, dus!
Ik zeg het niet gauw, maar er zijn van die zangers die vooral niet moeten proberen om er een instrument bij te spelen. Dat leidt alleen maar af. Mijn tip voor de komende tijd zeer drukke Durand Jones, trotse bezitter van een indrukwekkende en ontwapenende stem.
Jan Douwe Kroeske